De stoet was een succes! Prachtig weer, ongelooflijk veel mensen en mooi uitgedoste kindjes van het Pestalozzischooltje. Amai wat waren ze schattig in hun groen met witte uniform! Ze hebben dat goed gedaan hoor in die warmte! Allemaal mooi in de maat aan het marcheren op de muziek van het orkest dat achter ons in de stoet liep. Ze kregen een lekker ijsje als beloning. Ik heb vandaag ook een Zwitserse vrouw ontmoet. Ze werkt in het schooltje op donderdag en vrijdag. Ze woont samen met een andere Zwitserse in Otavalo. Ik denk dat ze me gezegd heeft dat ze blijft tot het einde van het jaar. Ik heb ook een Linde leren kennen wiens papa Ecuadoriaans is en haar mama is Belgisch. Ze hebben een tijdje in Leuven gewoond maar nu zijn ze al vele jaren terug gekeerd. Linde kan Nederlands en haar kindje verstaat alles maar hij antwoord wel in het Spaans. Hij zit ook in de Pestalozzischool,  handig als ik eens iets niet in het Spaans kan zeggen. Maar het moet gezegd zijn dat mijn Spaans eigenlijk geen probleem meer is. Nu enkel nog het haar dat erop staat weg werken ;) Deze middag heb ik mij naar huis gehaast want ik was mijn gsm vergeten in padre’s auto. Hij was de hele dag in Quito vandaag dus niemand kon mij bereiken. Daarom ben ik snel terug naar Ibarra gegaan om met de huistelefoon aan madre te laten weten dat ze niet bezorgd hoefde te zijn. Deze namiddag heb ik het wat rustig aan gedaan. Een beetje geskyped en naar Walles en Gromit gekeken. Deze avond hadden we even bezoek van iemand uit de straat. En daarna zijn we ananasbrood gaan kopen. Het lijkt op een appelflap maar dan met ananas erin natuurlijk. Het was zeker niet slecht maar het zag er wel lekkerder uit dan het in feite was :D Deze avond heb ik niets meer gegeten. Mijn maagje doet maar raar. Het was al 10 uur toen mama begon aan het eten. Ze vroeg of ik rijst met kip, frieten en bonen wou. Mijn maag keerde al om bij het gedacht alleen. Ik denk dat ik er niet slecht heb aan gedaan om eens niet te eten. Tot de volgende! Morgen is het weer vroeg dag voor de vakantie begint!
 
Zaterdag ben ik vroeg opgestaan om met madre naar Cotacatchi te gaan. We zijn bij haar zus en haar mama gegaan die er een kruidenierswinkeltje hebben. We bezochten het kerkhof waar madre’s papa begraven ligt en padre’s ouders ook. Het kerkhof was in rep en roer. Iedereen maakte de grafstenen schoon: nieuw likje verf, onkruid wieden, bloempjes planten… Ik overdrijf niet als er zeker 70 man op het kerkhof rondliep. Alles moet klaar zijn tegen woensdag als de doden herdacht worden. Dan is het groot feest! Madre heeft nieuwe steentjes en een omheining gekocht voor haar vaders graf. We hebben alles mooi schoongeveegd en de dode bloempjes geplukt. Daarna zijn we naar huis teruggekeerd om eten te maken. Rijst met kip voor de verandering. J ’s Avonds was er een concert van Omega waar mijn broer en ik graag naartoe wilden gaan. Helaas is hij tot 4 uur in de namiddag in bed blijven liggen waardoor we geen kaartjes hadden. We zijn dan maar fritadas gaan kopen, amai wat een ambiance in het restaurant. Er speelde een Colombiaanse groep heel vrolijke muziek. Thuisgekomen heb ik een poging gedaan om alles op te eten maar het is me niet gelukt. Het was ook al zo laat… Ik krijg niets meer binnen voor ik moet slapen. En zeker geen fritadas! We hebben samen nog een stukje naar Inception in het Spaans gekeken en daarna ben ik wijselijk gaan slapen. Vandaag (zondag 31 oktober) zijn we met een architect mee gegaan die een groot stuk grond heeft bij de rivier. Daar heeft hij immens veel groenten, fruit en kruiden staan. We hebben vanalles geplukt! Passievruchten, waba’s, babaka’s, limoenen, mandarijnen, aardbeien, frambozen, advocaten, bonen, erwten, maïs, vijgen en nog veel rare dingen die ik niet ken. Het was super warm toen we daar waren! Zeker 30 graden. Gevolg: dag 4 en Silke is schoon verbrand op haar schouders. Daarna zijn we naar het meer Yahuarcocha gegaan om een vis te eten gebakken in een stenen oven. Kei lekker! Onderweg naar huis hebben we nog cañas en waba’s gekocht. Amai dat was weer lang geleden dat ik dat gegeten heb! Deze namiddag heb ik met mijn broer naar scary movie gekeken en daarna ben ik met padre en madre naar Cotacatchi gegaan om te kijken hoe de werkmannen op het kerkhof gewerkt hadden. De steentjes waren echt wel mooi, de omheining was nog niet helemaal af. Daarom zijn we naar de winkel gegaan om te vragen hoe dat kwam, daarna zijn we naar madre’s mama gegaan, toen kwamen we nog een oude buurvrouw tegen, ondertussen zijn we ook nog eens 2 uur bij de broer van padre op bezoek gegaan, onderweg naar huis gestopt om te tanken, daarna in 4 verschillende winkels/restaurants gestopt om eten te kopen… Ik werd er eigenlijk een beetje gek van. Ik was kei moe van telkens weer in die auto te zitten , dan een stukje te rijden en daarna weer te moeten uitstappen en dat zo’n 15 keer… Ik dacht iedere keer ‘Joepie nu gaan we eindelijk naar huis’ … niet dus. Afin, om 9 uur waren we eindelijk thuis. En dan hebben we nog frieten met kip zitten eten. Ongezonder kan niet hé, ik denk dat ik morgennamiddag eens een toerke ga lopen. Ik voel me nu al ongezond worden! Ik mis mijn fietsje al… J Goed, ik doe mijn oogjes maar eens dicht we zijn ondertussen al 12 uur en morgen moet ik er om 6 uur uit voor de stoet! Tot de volgende! Liefs Silke.
 
Het was een leuke dag vandaag! Deze morgen ben ik met mijn broer meegegaan naar het college. Normaal ging ik er helpen schilderen maar dat was niet meer nodig want hij was te laat opgestaan (voor de verandering :p ). We hebben daar een tijdje oxo en 4 op een rij gespeeld en we hebben de puzzel van Europa uitgetest. Hij wist meer hoofdsteden dan ik! Daarna belde Ria me en ze wachtte me op in de Supermarkt van Ibarra samen met Jean en nog een vrouw wiens naam ik even kwijt ben. Ze hebben me getrakteerd op de lekkerste ijsjes ter wereld! Dat bolleke mokkachips en chocolade met amandelen ging vlotjes naar binnen! We zijn dan met de auto richting Otavalo gereden, naar de bureau van Jean en Ria. Gisteren waren er kinderen geweest van het adoptieplan die een brief hadden geschreven naar de ouders in België en Nederland. Ik heb mij al nuttig bezig gehouden met de vertaling van alle brieven samen met Juanita. Het was héél tof! Ze kan al enkele woordjes Nederlands hoor nu! Spelen, ouders, broer, naar, omdat, wanneer, ook… Deze kan ze al een beetje want die kwamen steeds terug in de brieven. Daarna ben ik met Ria naar de Pestalozzi school gegaan om te participeren tijdens Hans zijn kookatelier. Ik werd heel warm onthaald door Monica en de anderen! De Belgische vlag, de leerkrachtenfoto, de puzzel van Europa, de twister… die ik mee kreeg van Scharrel heb ik mooi af gegeven. Ze waren ontzettend blij! De vlag krijgt heel binnenkort een plaatsje naast de Ecuadoriaanse vlag. De puzzel is ondertussen al 3 keer volledig gemaakt. De vlaggen interesseren hen enorm. Ze merkten al op dat veel van onze vlaggen op elkaar lijken als je ze omdraait of de kleuren in een andere volgorde zet. Ik werd overvallen met vragen over België, hoe het eruit ziet en hoe de mensen zijn. Hoe vliegtuig, broer, zus, mama, school… zijn in het Nederlands. Ze moesten ook enorm lachen met mijn naam en achternaam. Het was een hilarisch moment toen ze het probeerden uit te spreken. Daarna zijn we beginnen koken. Hans heeft het eerst eens gehad over het eten hier. Of ze van zichzelf vinden dat ze gezond eten en drinken. De conclusie dat we te veel zout en suiker in ons eten doen was snel gemaakt. Daarom hebben we samen een Chinese soep gemaakt met broccoli, groene paprika, wortel, ajuin, tomaat, kool, ei, bami, mi en kip. Ze was heel lekker maar we gebruikten te veel water waardoor een beetje zout toch wel nodig bleek. Alleen Hans is niet geplooid en heeft ze mooi zonder zout opgedronken. Daarna hebben we overheerlijke fruitsla gemaakt met banaan, papaya, ananas, appel, peer en appelsien. Onze buikjes zaten goed vol en voor we het wisten was het echt al laat geworden. Rond 6 uur ben ik met de bus naar huis gereden, ik was eventjes alleen thuis en heb daarom mijn blog eindelijk wat kunnen bijwerken. Daarna was mama ook thuis na haar werk in haar winkeltje. We zijn samen naar Eleonora gegaan die een barbecue heeft bij het colliseum 2 straten van ons huis. Ze heeft er overheerlijke bollon’s. Dat zijn een soort grote oliebollen van banaan en aardappel denk ik. Helaas was ze uitverkocht en hebben we er iets anders gegeten. Iets wat minder in de smaak viel bij mij ;) Rijst met een soort bonen in een bruine saus en een lekker kippenvleugeltje. Die bonen zijn toch niet mijn ding. Ik heb ze gemengd met de rijst en er wat zout op gegooid maar het was toch niet voor een 2de keer vatbaar. Aan Eleonora heb ik de kleertjes gegeven die ik van Els kreeg. Of toch een deel want het 2de deel komt waarschijnlijk met mama mee in de paasvakantie. Ze heeft een dochter die binnen 2 maand moet bevallen en ze zitten heel krap bij kas. Het zijn ongelooflijk vriendelijke mensen, ze hebben echt een groot hart. De dochter was super blij met de kleertjes en Els je hebt Gods zegen ;) Ik stuur een foto van het baby’tje door wanneer het geboren is! Thuis gekomen ben ik onmiddellijk gaan slapen. Ik was echt doodmoe!

 
Mijn eerste blogbericht van de vele die gaan komen. Het is toch wel een beetje spannend ;-)
Ondertussen ben ik goed en wel aanbeland in Ibarra. Woensdag rond kwart na 10 ben ik aangekomen in Quito. Het was een hele lange emotionele dag! Afscheid nemen (voor de 2de keer...), weinig slaap, mijn maag die een beetje vreemd reageerde op het eten aan boord, nieuwsgierig naar het avontuur dat komen zou, de hele tijd Spaans praten op het vliegtuig met de vrouw die ik leerde kennen (vraagt veel energie van een mens hoor ;) )....
Mijn gastgezin stond me met een grote 'cara feliz' balon op te wachten. Het was een blij weerzien! Mijn zusje en haar vriend zijn daarna in Quito gebleven want ze gaan daar naar de universiteit. Samen met mijn madre, padre en broer ben ik richting Ibarra gereden. Thuisgekomen heeft madre water laten koken met madeliefjes in. Dat was naar het schijnt perfect tegen maagpijntjes. Ze zorgen hier nogal voor mij hoor! Mijn broer heeft opnieuw zijn kamer afgestaan en ze maken al plannen voor het weekend! In de auto op weg naar mijn thuis de komende maanden, hebben mijn broer en ik naar muziek geluisterd die hier nu heel populair is. Ik kende de liedjes nog bijna allemaal van de vorige keer da ik hier was! Hij was echt verbaasd toen ik zonder moeite alle teksten kon meezingen. Hij dacht dat ik ze ging vergeten zijn, niet dus: Onderschat mijn geheugen niet als het om onbelangrijke dingen gaat ;)
Deze morgen was ik al heel vroeg wakker van het geluid op straat. De stad leeft hier al heel vroeg en ik kon geen oog meer dicht doen van het getutter, de muziek, de vrouw die flessen verkoopt en voor de hele straat reclame riep, de kippen van de buren en het puppytje van de bovenburen die blijkbaar veel verdriet had die morgen, het brandalarmschoolbelgeluid van hier een beetje verderop in de straat... :D 
Leve Ecuador en al haar geluidjes :p Vandaag is het prachtig zonnig weer, ik denk dat het wel 25 graden is in het zonnetje.
Iedereen hier vindt het koud maar ikke nie zelle! Het is wel ferm beginnen afkoelen naar de avond toe. Het heeft zelfs een beetje geregend. Ik was er uiteraard weer niet op voorzien en had mijn paraplu niet mee :D Ik was met mijn broer richting Otavalo gegaan met de bus. We gingen Ria  en Jean bezoeken om verder af te spreken voor de rest van de week. De busrit was weerom een avontuur. Ik denk dat de chauffeur ferme haast had want we stonden op een kwartier in Otvalo en normaal duurt dat toch snel een half uur hoor. De bus stoof aan 160 per uur door de bochten! De mensen sprongen erop en eraf terwijl de bus maar half sopte. Onderweg zijn er nog enkele verkopers gepasseerd met ijsjes, kouwgommetjes, gekopieerde films enz...
Ria stond ons op te wachten want we waren een beetje verkeerd afgestapt. Ik beweerde dat het aan het eerste tankstation was dat we moesten afstappen. Ik heb niet geluisterd naar de goeie raad van Juanito om bij het 2de tankstation pas af te stappen :D Samen met Ria ben ik dan naar het bureau van ECASSEF gegaan. We gaan samen lunchen vandaag en mijn toekomstig schooltje gaan bezoeken want Hans ( een andere vrijwilliger die blijft tot eind november) geeft er vandaag atelier. Ik ben ontzettend benieuwd en ik ga de spulletjes van 'Scharrel' in Hoogstraten vandaag afgeven! Spannend....
Gisterenavond heb ik nog naar een film (Parfume) gekeken en wat spelletjes gespeeld met mijn broer. Schaken en kaartspelen :p Gelukkig kan ik een beetje tegen mijn verlies want ik heb geen enkele keer gewonnen! Het was een fijne dag! Na een korte nacht ga ik nu eens opstaan en me klaar maken om te gaan schilderen in de school waar mijn padre en broer les geven! Tot snel!

Ik mis jullie!!!
Liefs Silke.