Mijn eerste blogbericht van de vele die gaan komen. Het is toch wel een beetje spannend ;-)
Ondertussen ben ik goed en wel aanbeland in Ibarra. Woensdag rond kwart na 10 ben ik aangekomen in Quito. Het was een hele lange emotionele dag! Afscheid nemen (voor de 2de keer...), weinig slaap, mijn maag die een beetje vreemd reageerde op het eten aan boord, nieuwsgierig naar het avontuur dat komen zou, de hele tijd Spaans praten op het vliegtuig met de vrouw die ik leerde kennen (vraagt veel energie van een mens hoor ;) )....
Mijn gastgezin stond me met een grote 'cara feliz' balon op te wachten. Het was een blij weerzien! Mijn zusje en haar vriend zijn daarna in Quito gebleven want ze gaan daar naar de universiteit. Samen met mijn madre, padre en broer ben ik richting Ibarra gereden. Thuisgekomen heeft madre water laten koken met madeliefjes in. Dat was naar het schijnt perfect tegen maagpijntjes. Ze zorgen hier nogal voor mij hoor! Mijn broer heeft opnieuw zijn kamer afgestaan en ze maken al plannen voor het weekend! In de auto op weg naar mijn thuis de komende maanden, hebben mijn broer en ik naar muziek geluisterd die hier nu heel populair is. Ik kende de liedjes nog bijna allemaal van de vorige keer da ik hier was! Hij was echt verbaasd toen ik zonder moeite alle teksten kon meezingen. Hij dacht dat ik ze ging vergeten zijn, niet dus: Onderschat mijn geheugen niet als het om onbelangrijke dingen gaat ;)
Deze morgen was ik al heel vroeg wakker van het geluid op straat. De stad leeft hier al heel vroeg en ik kon geen oog meer dicht doen van het getutter, de muziek, de vrouw die flessen verkoopt en voor de hele straat reclame riep, de kippen van de buren en het puppytje van de bovenburen die blijkbaar veel verdriet had die morgen, het brandalarmschoolbelgeluid van hier een beetje verderop in de straat... :D
Leve Ecuador en al haar geluidjes :p Vandaag is het prachtig zonnig weer, ik denk dat het wel 25 graden is in het zonnetje.
Iedereen hier vindt het koud maar ikke nie zelle! Het is wel ferm beginnen afkoelen naar de avond toe. Het heeft zelfs een beetje geregend. Ik was er uiteraard weer niet op voorzien en had mijn paraplu niet mee :D Ik was met mijn broer richting Otavalo gegaan met de bus. We gingen Ria en Jean bezoeken om verder af te spreken voor de rest van de week. De busrit was weerom een avontuur. Ik denk dat de chauffeur ferme haast had want we stonden op een kwartier in Otvalo en normaal duurt dat toch snel een half uur hoor. De bus stoof aan 160 per uur door de bochten! De mensen sprongen erop en eraf terwijl de bus maar half sopte. Onderweg zijn er nog enkele verkopers gepasseerd met ijsjes, kouwgommetjes, gekopieerde films enz...
Ria stond ons op te wachten want we waren een beetje verkeerd afgestapt. Ik beweerde dat het aan het eerste tankstation was dat we moesten afstappen. Ik heb niet geluisterd naar de goeie raad van Juanito om bij het 2de tankstation pas af te stappen :D Samen met Ria ben ik dan naar het bureau van ECASSEF gegaan. We gaan samen lunchen vandaag en mijn toekomstig schooltje gaan bezoeken want Hans ( een andere vrijwilliger die blijft tot eind november) geeft er vandaag atelier. Ik ben ontzettend benieuwd en ik ga de spulletjes van 'Scharrel' in Hoogstraten vandaag afgeven! Spannend....
Gisterenavond heb ik nog naar een film (Parfume) gekeken en wat spelletjes gespeeld met mijn broer. Schaken en kaartspelen :p Gelukkig kan ik een beetje tegen mijn verlies want ik heb geen enkele keer gewonnen! Het was een fijne dag! Na een korte nacht ga ik nu eens opstaan en me klaar maken om te gaan schilderen in de school waar mijn padre en broer les geven! Tot snel!
Ik mis jullie!!!
Liefs Silke.
Ondertussen ben ik goed en wel aanbeland in Ibarra. Woensdag rond kwart na 10 ben ik aangekomen in Quito. Het was een hele lange emotionele dag! Afscheid nemen (voor de 2de keer...), weinig slaap, mijn maag die een beetje vreemd reageerde op het eten aan boord, nieuwsgierig naar het avontuur dat komen zou, de hele tijd Spaans praten op het vliegtuig met de vrouw die ik leerde kennen (vraagt veel energie van een mens hoor ;) )....
Mijn gastgezin stond me met een grote 'cara feliz' balon op te wachten. Het was een blij weerzien! Mijn zusje en haar vriend zijn daarna in Quito gebleven want ze gaan daar naar de universiteit. Samen met mijn madre, padre en broer ben ik richting Ibarra gereden. Thuisgekomen heeft madre water laten koken met madeliefjes in. Dat was naar het schijnt perfect tegen maagpijntjes. Ze zorgen hier nogal voor mij hoor! Mijn broer heeft opnieuw zijn kamer afgestaan en ze maken al plannen voor het weekend! In de auto op weg naar mijn thuis de komende maanden, hebben mijn broer en ik naar muziek geluisterd die hier nu heel populair is. Ik kende de liedjes nog bijna allemaal van de vorige keer da ik hier was! Hij was echt verbaasd toen ik zonder moeite alle teksten kon meezingen. Hij dacht dat ik ze ging vergeten zijn, niet dus: Onderschat mijn geheugen niet als het om onbelangrijke dingen gaat ;)
Deze morgen was ik al heel vroeg wakker van het geluid op straat. De stad leeft hier al heel vroeg en ik kon geen oog meer dicht doen van het getutter, de muziek, de vrouw die flessen verkoopt en voor de hele straat reclame riep, de kippen van de buren en het puppytje van de bovenburen die blijkbaar veel verdriet had die morgen, het brandalarmschoolbelgeluid van hier een beetje verderop in de straat... :D
Leve Ecuador en al haar geluidjes :p Vandaag is het prachtig zonnig weer, ik denk dat het wel 25 graden is in het zonnetje.
Iedereen hier vindt het koud maar ikke nie zelle! Het is wel ferm beginnen afkoelen naar de avond toe. Het heeft zelfs een beetje geregend. Ik was er uiteraard weer niet op voorzien en had mijn paraplu niet mee :D Ik was met mijn broer richting Otavalo gegaan met de bus. We gingen Ria en Jean bezoeken om verder af te spreken voor de rest van de week. De busrit was weerom een avontuur. Ik denk dat de chauffeur ferme haast had want we stonden op een kwartier in Otvalo en normaal duurt dat toch snel een half uur hoor. De bus stoof aan 160 per uur door de bochten! De mensen sprongen erop en eraf terwijl de bus maar half sopte. Onderweg zijn er nog enkele verkopers gepasseerd met ijsjes, kouwgommetjes, gekopieerde films enz...
Ria stond ons op te wachten want we waren een beetje verkeerd afgestapt. Ik beweerde dat het aan het eerste tankstation was dat we moesten afstappen. Ik heb niet geluisterd naar de goeie raad van Juanito om bij het 2de tankstation pas af te stappen :D Samen met Ria ben ik dan naar het bureau van ECASSEF gegaan. We gaan samen lunchen vandaag en mijn toekomstig schooltje gaan bezoeken want Hans ( een andere vrijwilliger die blijft tot eind november) geeft er vandaag atelier. Ik ben ontzettend benieuwd en ik ga de spulletjes van 'Scharrel' in Hoogstraten vandaag afgeven! Spannend....
Gisterenavond heb ik nog naar een film (Parfume) gekeken en wat spelletjes gespeeld met mijn broer. Schaken en kaartspelen :p Gelukkig kan ik een beetje tegen mijn verlies want ik heb geen enkele keer gewonnen! Het was een fijne dag! Na een korte nacht ga ik nu eens opstaan en me klaar maken om te gaan schilderen in de school waar mijn padre en broer les geven! Tot snel!
Ik mis jullie!!!
Liefs Silke.
RSS Feed