Zaterdag ben ik vroeg opgestaan om met madre naar Cotacatchi te gaan. We zijn bij haar zus en haar mama gegaan die er een kruidenierswinkeltje hebben. We bezochten het kerkhof waar madre’s papa begraven ligt en padre’s ouders ook. Het kerkhof was in rep en roer. Iedereen maakte de grafstenen schoon: nieuw likje verf, onkruid wieden, bloempjes planten… Ik overdrijf niet als er zeker 70 man op het kerkhof rondliep. Alles moet klaar zijn tegen woensdag als de doden herdacht worden. Dan is het groot feest! Madre heeft nieuwe steentjes en een omheining gekocht voor haar vaders graf. We hebben alles mooi schoongeveegd en de dode bloempjes geplukt. Daarna zijn we naar huis teruggekeerd om eten te maken. Rijst met kip voor de verandering. J ’s Avonds was er een concert van Omega waar mijn broer en ik graag naartoe wilden gaan. Helaas is hij tot 4 uur in de namiddag in bed blijven liggen waardoor we geen kaartjes hadden. We zijn dan maar fritadas gaan kopen, amai wat een ambiance in het restaurant. Er speelde een Colombiaanse groep heel vrolijke muziek. Thuisgekomen heb ik een poging gedaan om alles op te eten maar het is me niet gelukt. Het was ook al zo laat… Ik krijg niets meer binnen voor ik moet slapen. En zeker geen fritadas! We hebben samen nog een stukje naar Inception in het Spaans gekeken en daarna ben ik wijselijk gaan slapen. Vandaag (zondag 31 oktober) zijn we met een architect mee gegaan die een groot stuk grond heeft bij de rivier. Daar heeft hij immens veel groenten, fruit en kruiden staan. We hebben vanalles geplukt! Passievruchten, waba’s, babaka’s, limoenen, mandarijnen, aardbeien, frambozen, advocaten, bonen, erwten, maïs, vijgen en nog veel rare dingen die ik niet ken. Het was super warm toen we daar waren! Zeker 30 graden. Gevolg: dag 4 en Silke is schoon verbrand op haar schouders. Daarna zijn we naar het meer Yahuarcocha gegaan om een vis te eten gebakken in een stenen oven. Kei lekker! Onderweg naar huis hebben we nog cañas en waba’s gekocht. Amai dat was weer lang geleden dat ik dat gegeten heb! Deze namiddag heb ik met mijn broer naar scary movie gekeken en daarna ben ik met padre en madre naar Cotacatchi gegaan om te kijken hoe de werkmannen op het kerkhof gewerkt hadden. De steentjes waren echt wel mooi, de omheining was nog niet helemaal af. Daarom zijn we naar de winkel gegaan om te vragen hoe dat kwam, daarna zijn we naar madre’s mama gegaan, toen kwamen we nog een oude buurvrouw tegen, ondertussen zijn we ook nog eens 2 uur bij de broer van padre op bezoek gegaan, onderweg naar huis gestopt om te tanken, daarna in 4 verschillende winkels/restaurants gestopt om eten te kopen… Ik werd er eigenlijk een beetje gek van. Ik was kei moe van telkens weer in die auto te zitten , dan een stukje te rijden en daarna weer te moeten uitstappen en dat zo’n 15 keer… Ik dacht iedere keer ‘Joepie nu gaan we eindelijk naar huis’ … niet dus. Afin, om 9 uur waren we eindelijk thuis. En dan hebben we nog frieten met kip zitten eten. Ongezonder kan niet hé, ik denk dat ik morgennamiddag eens een toerke ga lopen. Ik voel me nu al ongezond worden! Ik mis mijn fietsje al… J Goed, ik doe mijn oogjes maar eens dicht we zijn ondertussen al 12 uur en morgen moet ik er om 6 uur uit voor de stoet! Tot de volgende! Liefs Silke.



Leave a Reply.